بررسی فعالیت کاتالیزوری تعدادی از کمپلکس های شیف باز آهن و منگنز در اپوکسیداسیون آلکن ها در مقایسه با منگنز تترا فنیل پورفیرین استات

واکنش های اکسایشی از اساسی ترین تبدیلات علم شیمی و فرایند اصلی در علوم زیستی، صنعت شیمی و سنتز مواد آلی است. اکسایش انتخابی هیدروکربن ،مانند اپوکسایش آلکن ها، علاوه بر ایجاد گروه عاملی جدید باعث تولید مواد سودمندی می شود که این مواد به عنوان واحدهای تشکیل دهنده مواد پیچیده تر به کار می روند. امروزه گزارشات متعددی درباره واکنش های اکسایش کاتالیزوری بر پایه متالوپورفیرین ها وجود دارد که در آنها این مواد به طور گسترده برای اکسایش آلکن ها مورد استفاده قرارگرفته اند. در این پـایان نامه برخی از روش های جدید کاتــالیزوری برای اپـوکســایش آلـکن ها با متــا کلرو پـراکسی بنزوییک اسید (m-cpba)، تترا بوتیل آمونیم پریدات (n- bu4nio4) و فنیل یدین (iii) بیس تری فلورو استات (pifa) در شرایط معمول آزمایشگاهی ارائه شده است. در این مطاله منگنز تترا فنیل پورفیرین استات [mn(tpp)oac] و چندین کمپلکس شیف باز از منگنز (iii) و آهن (iii) به عنوان کاتالیزور در حضور ایمیدازول بکار گرفته شده است. بر اساس مطالعات صورت گرفته بر روی کاتالیزورهای ذکر شده pifa/[mn(ttp)oac]/im سیستم مناسبی برای اپوکسایش آلکن ها است، به طوریکه محصول اپـوکسیدی بـا بــازده %17 تا %83 با این سیســتم به دست می آید. همچنین بررسی ها حاکی از این است که هم خواص الکترونی و هم ساختار فضایی کاتــالیزورها و آلکن ها و همچـــنین نوع اکســـیدان بـــه کاررفته بر میزان فـــرآورده، انتخاب گری سیستم و سرعت اکسایش تاثیر به سزایی دارد.